Indy′s ιστορία

Το όνομά μου είναι Indy, και η ιστορία μου ξεκινάει με σπαραγμό. Θυμάμαι τη μέρα τόσο καθαρά - η οικογένειά μου, μου έβαλε το λουρί και μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη, η ουρά μου κουνιόταν σαν τρελή. Οδηγούσαμε για λίγο, μέχρι που το αυτοκίνητο σταμάτησε σε έναν χωματόδρομο που περιβαλλόταν από χωράφια και φάρμες.

Όταν βγήκαμε έξω, είδα μια μεγάλη πύλη και άκουσα σκυλιά να γαβγίζουν. Σκέφτηκα, *Πω πω, είμαστε σε πάρκο σκύλων! Θα έχει πλάκα! * Με άφησαν από το λουρί και χοροπηδούσα χαρούμενα, ενώ εκείνοι στέκονταν δίπλα στην πύλη , προσπαθούσαν να με ξεφορτωθουν στο καταφύγιο. Πρέπει να είδαν τις κάμερες στην πύλη και πανικοβλήθηκαν.

Με έβαλαν γρήγορα πίσω στο αυτοκίνητο και φύγαμε. Δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε. Σύντομα, σταμάτησαν ξανά, όχι μακριά από το σημείο όπου είχαμε βρεθεί πριν. Άνοιξαν την πόρτα και εγώ πετάχτηκα έξω, έτοιμη για την επόμενη περιπέτεια. Μύρισα τριγύρω, εξερευνώντας το χωράφι δίπλα στο δρόμο, αλλά όταν κοίταξα ψηλά... είχαν φύγει. Είχαν φύγει, αφήνοντάς με εκεί ολομόναχη.

Στεκόμουν εκεί, παγωμένη και μπερδεμένη, χωρίς να ξέρω τι να κάνω. Τα λεπτά έμοιαζαν με ώρες, και τότε, από το πουθενά, ένα αυτοκίνητο σταμάτησε. Μια κκοπέλα πετάχτηκε έξω, πανικοβλήθηκε και με έβγαλε από το δρόμο, ακριβώς την ώρα που ένα τεράστιο φορτηγό περνούσε από μπροστά μας, χάνοντάς μας για ελάχιστα εκατοστά. Τα χέρια της έτρεμαν, αλλά ένιωθαν ασφαλείς. Τότε ήταν που κατάλαβα ότι η ζωή μου είχε αλλάξει για πάντα.

Χαρακτήρας & Τεμπεραμέντο

Είμαι ακόμα πολύ λυπημένη και μπερδεμένη με αυτό που μου συνέβη. Τις περισσότερες μέρες περνάω τον χρόνο μου ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου εδώ στο καταφύγιο. Δεν έχω όρεξη να κάνω πολλά πράγματα... όλα όσα ήξερα άλλαξαν ξαφνικά. Από το να ζω σε ένα σπίτι με τους δικούς μου ανθρώπους, βρέθηκα να περιβάλλομαι από αγνώστους. Είναι δύσκολο και δεν ξέρω ποιον να εμπιστευτώ πια.

Αλλά οι ευγενικοί άνθρωποι εδώ αρνούνται να με εγκαταλείψουν. Μου δείχνουν υπομονή και καλοσύνη κάθε μέρα, και παρόλο που είναι δύσκολο, αρχίζω να τους δίνω μια ευκαιρία. Προσπαθώ να ανοιχτώ, να αφήσω τον εαυτό μου να νιώσει ξανά ασφάλεια και να γίνω πιο δεκτική στην αγάπη που μου προσφέρουν. Ξέρω ότι θα πάρει χρόνο, αλλά πιστεύω ότι μια μέρα θα λάμψω μέσα από αυτή τη θλίψη. Απλά χρειάζομαι κάποιον που είναι πρόθυμος να περιμένει και να πιστέψει σε μένα.

Ιδανικό σπίτι για Indy

Το ιδανικό σπίτι για μένα θα ήταν ένα σπίτι όπου θα μπορώ να πάω τα πράγματα αργά και να νιώθω ασφαλής καθώς θεραπεύομαι από το παρελθόν. Χρειάζομαι ένα ήρεμο, υπομονετικό περιβάλλον με ανθρώπους που καταλαβαίνουν ότι έχω περάσει πολλά. Ένα σπίτι όπου θα μπορώ να χτίσω την εμπιστοσύνη με την πάροδο του χρόνου, με το δικό μου ρυθμό, θα ήταν τέλειο. Θα ήθελα μια οικογένεια που θα είναι πρόθυμη να προσφέρει απαλή ενθάρρυνση, κατανόηση και πολλή αγάπη.

Ένα ήσυχο σπίτι χωρίς ξαφνικές κινήσεις ή δυνατούς θορύβους θα με βοηθούσε να νιώσω ασφάλεια. Μπορεί να χρειαστώ λίγο χρόνο για να προσαρμοστώ, αλλά μόλις το κάνω, ξέρω ότι θα είμαι μια πιστή και στοργική συντροφιά. Αν είστε κάποιος που έχει υπομονή, μπορεί να μου δώσει χώρο και καταλαβαίνει τη σημασία της εμπιστοσύνης, θα ήθελα πολύ να σας γνωρίσω και να σας δείξω το σκυλί που πραγματικά είμαι.